اعتماد، ارجاع امام به او، توثيق وى از سوى امام، او را برجسته، سرآمد و نمونه ساخته است.
روايات بسيار، دين مرضى، امانتدارى، عبادت و تسليم، ارزشهايى اند كه در اين شخصيت بزرگ منزلت موج مى زنند و جلب توجه مى كنند.
هجرت، گريز، آوارگى، عمل به تقيّه، مصاحبت نزديك با امامان بدون هيچ نقطه منفى و تحمل مرارتهايى كه در اين راه به جان خريد، چنان او را به اوج مى برند كه كمتر كسى توان دستيابى به آن مقام رفيع را دارد.
او از سوى امام مأموريت ابلاغ پيام مى گيرد و جايگاه ويژه اش نزد امامان(ع) بر همگان روش مى گردد.
او در آغوش معصوم جا دارد و زبان معصوم به مدح وى گشوده است. دعاى معصوم دستگير اوست و قبرش ملجأ همگان و زيارتش همپاى زيارت سرور شهيدان. او كسى است كه از امام معصوم تأييد «أنت ولّينا حقّاً» را گرفته و هيچ نقطه ابهام و ضعفى در زندگى اش ديده نشده است.
حضرت عبدالعظيم -سلام اللّه عليه به ارزشها و فضايلى آراسته است كه مجموعه آنها را در كمتر امامزاده و محدّثى مى توان سراغ گرفت.
خواستگاه پاك، مصاحبت با چند امام، هجرت و آوارگى در راه دين، كثرت روايت و عبادت و... از جمله ويژگيهاى آن بزرگوار است.
در اين مجال، هر يك از اين خصوصيات را بر مى شماريم و توضيحاتى درباره آنها مى دهيم.

۱. خاستگاه

ارتباط خويشى با نيكان و شايستگان، به ويژه اگر با پيامبر(ص) و خاندان او باشد، از ارزشهاى مقبول همگان است. البته ارزش قرابت با اهل بيت(ع) زمانى است كه دارنده اش از آن بهره گيرد وگرنه يك ضد ارزش خواهد بود؛ همانند علمى كه اگر به آن