لا تُضَيِّعوا السُّنة
مصطفى خميس,
بيروت: الغدير للطباعة والنشر والتوزيع,
۱۴۱۹ق/۱۹۹۸,
۳۷۶صفحه, چاپ اوّل, وزيرى.
نويسنده اين كتاب, براى يافتن پاسخ اين پرسش كه: «در چه صورتى مسلمانان در شمار كسانى قرار مى گيرند كه خداوند, آنان را رستگاران (مفلحون) خوانده است؟» به جستجو پرداخته است. وى به مصادر و منابع اسلامى (قرآن و سنّت) مراجعه نموده, آنها را مورد تدبّر و تأمل قرار داده و خوانندگان را به گفتگوى آزاد درباره محور بحث خويش فراخوانده است. محور بحث او مقصود و مفهوم اصولى و فقهى اين عبارت از حديث علوى است كه: «لاتُضيَّعوا السّنة… سنّت را خوار نسازيد».
او براى تفصيل و توضيح موضوع, به مباحث مختلفى چون: شيوه ابلاغ رسالت و راه هدايت, تعريف «سنّت» و بيان جايگاه آن, حجّيت سنّت, تدوين حديث, اختلافات ناشى از عدم تدوين حديث, ماهيّت سنّت صحابه, و… مى پردازد و با بهره گيرى از حديث غدير, به سوى شناسايى «مفلحون» و «خير اُمّة اُخرجت للناس» گام برمى دارد.
