نسخه يا نسخه هاى آن اشاره داشته باشد. ^۱
ثقه الاسلام تبريزى نيز در «مرآة الكتب» نام كتاب و مؤلف آن را به نقل از «روضات الجناب» نقل نموده است. ^۲
آنچنان كه ذكر شد، شيخ آقا بزرگ تهرانى در «الذريعة» در دو مورد نام اين كتاب را آورده و هر دو مورد، صراحت دارد بر اينكه او نسخه اى از كتاب را در دسترس نداشته است. ^۳
كتابشناس خبير، علامه سيد عبدالعزيز طباطبايى (متوفاى ۱۴۱۶ هـ ) در سفرى كه در سال ۱۳۷۳ شمسى به خوى داشته، نسخه منحصر اين كتاب را (كه بعداً به تفصيل ياد خواهد شد) در مدرسه نمازى خوى رؤيت نموده و از آن در كتاب «ثمرات الاسفار» خود مفصلاً ياد كرده است. وى، همچنين، در كتاب «الغدير فى التراث الاسلامى»، يكى از خطبه هاى مؤلف را پيرامون روز غدير به نقل از همان نسخه ياد كرده است. ^۴
اين بود آنچه كه تا به حال در مورد اين كتاب و مؤلف آن اظهار نظر شده است؛ و ملاحظه مى شود كه بجز مورد اخير، چون نسخه در اختيار علما نبوده، مطالب قابل توجهى به دست نداده اند.
اكنون با توجه به منحصر بودن نسخه موجود از اين كتاب، از روى همان نسخه، اطلاعات مربوط به كتاب و مؤلف را تقديم خوانندگان مى داريم (بمنه و كرمه):

سبب تأليف كتاب

مؤلف در مورد علت اقدام خود به تأليف كتاب، چنين مى گويد كه كتابى به فارسى مشاهده كردم كه شامل ده مجلس بود و براى عزادارى دهه اول محرم نوشته شده بود. لذا من هم به تأسى از مؤلف آن كتاب، شروع به تأليف كتاب حاضر، به همان سبك، در ده مجلس براى عزادارى دهه اول ماه محرم، به زبان عربى نمودم.
او همچنين در مقدمه كتاب از شاه اسماعيل صفوى ياد مى كند و خدمات وى را در جهت نشر مذهب تشيع مى ستايد.