تاريخ انتشار: شنبه 1402/12/12
کد خبر: 76794

کتاب "علم الهی در اندیشه کلامی امامیه" منتشر شد

کتاب "علم الهی در اندیشه کلامی امامیه" تألیف حجت الاسلام دکتر عبدالحسین کافی، از آثار پژوهشگاه قرآن و حدیث منتشر شد.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه قرآن و حدیث، ابعاد گوناگون مسأله علم الهی از عصر معصومان علیهم السلام در کلام امامیه مطرح بوده است. در مباحث مطرح شده در عصر معصومان علیهم السلام، بررسی تعبیرات و اصطلاحاتی که متون وحیانی درباره این موضوع به کاربرده اند، بعد معناشناختی و بعد هستی شناختی علم الهی، برخی از جنبه هایی است که به چشم می خورد.

 

در واکاوی معناشناسی و هستی شناسی علم الهی از دیدگاه متکلمان امامیه کوفه، مهمترین مطلب، تلاش آنان برای پیگیری این موضوع در پرتو آیات و روایات است. اما تلاش های متکلمان مدرسه کلامی بغداد نشان می دهد که متکلمان ارشد امامیه در این مدرسه تا حدی از متکلمان معتزله اثر پذیرفته اند.

 

کتاب پیش رو بخشی از کلان پروژه «بازشناسی اندیشه کلامی امامیه» است که به بازخوانی و تحلیل اندیشه امامیه نخستین درباره یکی از مهم ترین اوصاف الهی می پردازد. پیشتر آثاری در موضوع «رابطه ذات و صفات»، «حدوث أسماء» و « اراده الهی» به جامعه علمی عرضه شد که رویکرد اصلی امامیه تا پیش از سده پنجم هجری نسبت به مساله صفات الهی را به تصویر کشید.

 

با توجه به این رویکرد، پژوهش حاضر در سه بخش و هشت فصل سامان یافته است که به قرار ذیل می باشد:

 

بخش اول: علم الهی از دیدگاه قرآن و اهل بیت علیهم السلام

فصل اول:مباحث وجود شناختی علم الهی از دیدگاه قرآن و اهل بیت علیهم السلام

فصل دوم:مباحث معناشناختی علم الهی از دیدگاه قرآن و اهل بیت علیهم السلام

 

بخش دوم: علم الهی از دیدگاه مدارس کلامی امامیه (از کوفه تا بغداد)

فصل اول:علم الهی در مدرسه کلامی کوفه

فصل دوم:علم الهی در مدرسه کلامی بغداد

فصل سوم:جمع بندی، تحلیل و مقایسه دیدگاه های مدرسه کلامی کوفه و بغداد

 

بخش سوم: مقایسه دیدگاه های متکلمان کوفه تا بغداد با قرآن و روایات

فصل اول:نظریه های وجود شناختی علم الهی

فصل دوم:نظریه های معناشناختی علم الهی

فصل سوم:جمع بندی و تحلیل

 

کتاب " علم الهی در اندیشه کلامی امامیه (از عصر معصومان علیه السلام تا مدرسه کلامی بغداد )" تألیف حجت الاسلام دکتر عبدالحسین کافی، به زبان فارسی در قطع رقعی و در ۲۷۰  صفحه به نگارش درآمده است و در ۱۴۰۲ با همکاریانتشارات دارالحدیث منتشر شده است.